Phimai
Blijf op de hoogte en volg Brigite
10 Maart 2014 | Thailand, Phimai
Dag 8:
Gisteren hadden we kaartjes gekocht voor de trein richting Phimai om daar ook een Khmer tempel Prasat Hin Phimai te bezoeken. Deze zou 1 van de grotere zijn in de Isaan.
Voor de treinkaartjes waren we ong. € 2,00 voor 2 personen kwijt en we zaten hiervoor ong. 1 uur in de trein. Relaxt dus.
Op het station namen we een tuktuk richting het stadje Phimai.
We werden vlakbij de stadsmuren afgezet. Van daaruit liepen we richting de tempel/ ruïne.
Bij de ingang liepen we eerst een hoge trap op nou ja trap wat stenen op elkaar gestapeld op Thaise wijze. Wanneer je slecht ter been bent is dit geen aanrader.
Vanaf bovenaf had je een geweldig uitzicht naar de ruïne en van daaruit was het nog 200 meter lopen en dan weer een trap. De trap was versierd met slangen koppen. Ook deze tempel had weer veel mooie details die ook zeker de moeite waard zijn om het te bezichtigen.
Ik denk dat we hier ruim 3 uur vertoefd hebben.
Vanuit de tempel vroegen we de weg naar een enorme boom fiscus wat leek of er wel 1000 bomen omheen stonden. In werkelijkheid waren dit geen 1000 bomen maar slechts 1. Vele jaren heeft deze boom erover gedaan om met zijn takken weer bij de grond te komen waarbij deze vervolgens weer wortel schoten. Dit proces heeft zich vele malen herhaald waardoor de boom nu zo groot is als een half voetbalveld waarbij je door dit kleine paradijsje kon wandelen en je je in een druk bos waant.
Rondom de boom stonden diverse eet stalletjes maar ook stalletjes waar je levende vissen in een zakje kan kopen. De vissen staan voor diverse symbolen voor het geluk (werk, liefde, gezondheid, vruchtbaarheid). Ondanks dat we het allemaal heel zielig voor de beestjes vonden hebben we toch bijgedragen aan het in stand houden van deze vorm van dierenmishandeling en hebben wat visjes gekocht en vrij gelaten in het meer rondom de boom.
Nadat we wat kilometers hadden gelopen waren we wel toe aan een heerlijke olie massage.
Van daaruit vertrokken we weer terug naar het treinstation.
Dit keer geen geluk. De trein had wat problemen mogelijk zou hij wat vertraagd zijn maar na 3 uur wachten kwam de conducteur vertellen dat het wel de rest van de avond zou kunnen gaan duren. Wat gaan we met deze informatie doen? Er werd gevraagd of we met de taxi gebracht wilde worden. Dit was wel een dure optie maar om de hele avond en mogelijk de nacht op een trein te zitten wachten op het perron schoot ook niet echt op.
We lieten ons afzetten bij het treinstation van Buriram waar we met handen en voeten en Thaise woorden een treinkaartje voor de volgende dag kochten voor de reis naar Surin.
Ze spreken namelijk geen Engels in deze regio. Te weinig toerisme maar dat was ook de rede waarom we hier heen gingen.
Gisteren hadden we kaartjes gekocht voor de trein richting Phimai om daar ook een Khmer tempel Prasat Hin Phimai te bezoeken. Deze zou 1 van de grotere zijn in de Isaan.
Voor de treinkaartjes waren we ong. € 2,00 voor 2 personen kwijt en we zaten hiervoor ong. 1 uur in de trein. Relaxt dus.
Op het station namen we een tuktuk richting het stadje Phimai.
We werden vlakbij de stadsmuren afgezet. Van daaruit liepen we richting de tempel/ ruïne.
Bij de ingang liepen we eerst een hoge trap op nou ja trap wat stenen op elkaar gestapeld op Thaise wijze. Wanneer je slecht ter been bent is dit geen aanrader.
Vanaf bovenaf had je een geweldig uitzicht naar de ruïne en van daaruit was het nog 200 meter lopen en dan weer een trap. De trap was versierd met slangen koppen. Ook deze tempel had weer veel mooie details die ook zeker de moeite waard zijn om het te bezichtigen.
Ik denk dat we hier ruim 3 uur vertoefd hebben.
Vanuit de tempel vroegen we de weg naar een enorme boom fiscus wat leek of er wel 1000 bomen omheen stonden. In werkelijkheid waren dit geen 1000 bomen maar slechts 1. Vele jaren heeft deze boom erover gedaan om met zijn takken weer bij de grond te komen waarbij deze vervolgens weer wortel schoten. Dit proces heeft zich vele malen herhaald waardoor de boom nu zo groot is als een half voetbalveld waarbij je door dit kleine paradijsje kon wandelen en je je in een druk bos waant.
Rondom de boom stonden diverse eet stalletjes maar ook stalletjes waar je levende vissen in een zakje kan kopen. De vissen staan voor diverse symbolen voor het geluk (werk, liefde, gezondheid, vruchtbaarheid). Ondanks dat we het allemaal heel zielig voor de beestjes vonden hebben we toch bijgedragen aan het in stand houden van deze vorm van dierenmishandeling en hebben wat visjes gekocht en vrij gelaten in het meer rondom de boom.
Nadat we wat kilometers hadden gelopen waren we wel toe aan een heerlijke olie massage.
Van daaruit vertrokken we weer terug naar het treinstation.
Dit keer geen geluk. De trein had wat problemen mogelijk zou hij wat vertraagd zijn maar na 3 uur wachten kwam de conducteur vertellen dat het wel de rest van de avond zou kunnen gaan duren. Wat gaan we met deze informatie doen? Er werd gevraagd of we met de taxi gebracht wilde worden. Dit was wel een dure optie maar om de hele avond en mogelijk de nacht op een trein te zitten wachten op het perron schoot ook niet echt op.
We lieten ons afzetten bij het treinstation van Buriram waar we met handen en voeten en Thaise woorden een treinkaartje voor de volgende dag kochten voor de reis naar Surin.
Ze spreken namelijk geen Engels in deze regio. Te weinig toerisme maar dat was ook de rede waarom we hier heen gingen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
